Babamın öldüğü akşam
Babamın öldüğü akşam / hangi kitaba dokunsam, / masumiyet yapışır ellerime, / hatırlarım
Babamın öldüğü akşam
hangi kitaba dokunsam,
masumiyet yapışır ellerime,
hatırlarım
ne zaman gitsem bilmediğim,
görmediğim bir şehre
ben önce sahhafları gezerim
sonra kitapçı dükkanlarını
nereye gitsem nerede yaşasam
hep, bir yanım Beyazıt,
bir yanım kadıköy
ve Beyoğlu..
şiir mi,
en güzel okunur Nevizade’de
bir akşam üstü rakı kadehlerinin peşisıra.
itiraf ediyorum yine de
en çok yalnızlığımı seviyorum,
kitaplarımın arasında
böyle gördüm, böyle sevdim yaşamı.
babam derdi,
oğlum, herkes aldattı beni, kendim bile
tek dostum bildim kitapları
sarıldım ölesiye.
ve bir kitap uğruna,
ihanet etmemek adına
tek dostuna
ve taviz vermeden yaşama
bir tek kelime için
öldü.
ben de baba oldum
babamın öldüğü akşam…
Yorum ya da sorularınız için: bilgi@bilgipesinde.com
